Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Odium autem et invidiam facile vitabis. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Sed residamus, inquit, si placet. Cur, nisi quod turpis oratio est?

Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Pauca mutat vel plura sane; Itaque contra est, ac dicitis; Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quorum altera prosunt, nocent altera.

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Quid sequatur, quid repugnet, vident. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Age sane, inquam.

Duo Reges: constructio interrete. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Legimus tamen Diogenem,

Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Minime vero istorum quidem, inquit. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Bork

Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Tamen a proposito, inquam, aberramus. Tuum credibile? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Sedulo, inquam, faciam. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Omnis enim est natura diligens sui. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Ergo opifex plus sibi proponet ad

formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.