Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid, quod res alia tota est? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Bonum valitudo: miser morbus. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quid sequatur, quid repugnet, vident. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Haec dicuntur inconstantissime.

Negare non possum. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Duo Reges: constructio interrete. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum

malorum?

Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Nos commodius agimus. Quonam, inquit, modo? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Immo videri fortasse. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Deprehensus omnem poenam contemnet.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Videsne quam sit magna dissensio? Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Ea possunt paria non esse. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.