Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Sed haec nihil sane ad rem; Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Torquatus, is qui consul cum Cn. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Non est igitur voluptas bonum. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.

Tanta vis admonitionis inest in locis; Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Potius inflammat, ut coercendi

magis quam dedocendi esse videantur. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem.

Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quis est tam dissimile homini. Age, inquies, ista parva sunt. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Duo Reges: constructio interrete. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Bork Odium autem et invidiam facile vitabis. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.

Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Sed tamen intellego quid velit. Facile pateremur, qui etiam nunc agendi aliquid discendique causa prope contra naturam vígillas suscipere soleamus. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Ut aliquid scire se gaudeant? Multa sunt dicta

ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; An hoc usque quaque, aliter in vita? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?